Ένας από τους πρωτεργάτες των σχολικών κήπων θεωρείται ο Γερμανός Παιδαγωγός Φρίντριχ Φρέμπελ, ιδρυτής του πρώτου νηπιαγωγείου που το ονόμασε «Kindergarten» (παιδικός κήπος). Ο Φ. Φρέμπελ αγαπώντας τη φύση και πιστεύοντας στην πρακτική μάθηση χρησιμοποίησε τον κήπο ως εκπαιδευτικό εργαλείο όπου τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν, να φυτέψουν, να καλλιεργήσουν και να αλληλεπιδράσουν με τη φύση. Τα επόμενα χρόνια o John Dewey, η Maria Montessori και πολλοί άλλοι επισήμαναν τη σπουδαιότητα των σχολικών κήπων σε ότι αφορά τις δεξιότητες που αναπτύσσουν τα παιδιά.
1. Οι σχολικοί κήποι βοηθούν τα παιδιά να μάθουν.
Η κηπουρική είναι η μελέτη της ζωής. Η απλή πράξη της φροντίδας ενός ζωντανού οργανισμού όπως είναι τα φυτά , το έδαφος δίνει στα παιδιά ένα θεμέλιο για την κατανόηση των αρχών της ανάπτυξης, της ωριμότητας, του θανάτου, του ανταγωνισμού, της συνεργασίας και πολλά άλλα μαθήματα που μεταφέρονται στις ανθρώπινες ζωές.
Σε έναν σχολικό κήπο, τα παιδιά βιώνουν αυτά τα μαθήματα μέσα από την πράξη. Οι σχολικοί κήποι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά μας να μάθουν καλύτερα, τόσο ακαδημαϊκά όσο και συναισθηματικά.
2. Το να λερώνουν τα χέρια τους βοηθούν στη σύνδεση των παιδιών με τη φύση.
Τα παιδιά που παίζουν στον κήπο βλέπουν από κοντά τις φυσικές διαδικασίες και τους ζωντανούς οργανισμούς που ευδοκιμούν σε αυτά. Μαθαίνοντας να φροντίζουν ένα ζωντανό οικοσύστημα, τα παιδιά αναπτύσσουν με κατανόηση την σημασίας της φύσης στη ζωή τους και τη ζωή άλλων όντων. Αυτό προάγει μια κουλτούρα περιβαλλοντικής διαχείρισης και συνείδησης.
3. Η κηπουρική ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών.
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι το να λερωθούν τους εκθέτει σε μια ποικιλία μικροβίων που μπορούν να ενισχύσουν την υγεία τους και να ισορροπήσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα έναντι του υπερβολικά στειρωμένου κόσμου μας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για παιδιά που επωφελούνται από μειωμένες αλλεργίες όταν εκτίθενται νωρίς στη ζωή τους σε βρωμιά και σε εξωτερικούς χώρους. Η βιταμίνη D που απορροφούν κατά την κηπουρική επίσης δρα θετικά στον οργανισμό τους !
4. Η εργασία σε σχολικό κήπο βοηθά τα παιδιά να παραμείνουν ενεργά, μειώνοντας την παχυσαρκία και βελτιώνουν τη διατροφή τους.
Όταν τα παιδιά φυτεύουν ένα κήπο, κινούν το σώμα τους περισσότερο από ότι όταν ακούνε παθητικά σε μια τάξη. Το άλμα, η κάμψη, η ανύψωση και το τέντωμα πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας τυπικής ώρας μαθήματος κηπουρικής.
Τα παιδιά που ασχολούνται με τον κήπο και με την δημιουργία λαχανόκηπων, μαθαίνουν την διαδικασία και τρέφονται από αυτά που καλλιεργούν. Έτσι μαθαίνουν σε έναν σωστό τρόπο διατροφής. Προφανώς το να έχουν μόνο έναν κήπο στο σχολείο αυξάνει την πρόσληψη λαχανικών στο σπίτι.
5. Η κηπουρική μετριάζει τις διαθέσεις και διευκολύνει το άγχος.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ενασχόληση με την κηπουρική είναι κάτι που μας χαλαρώνει και μας ξεκουράζει. Υπάρχουν και κάποιες μελέτες ότι η έκθεση στο χώρο πρασίνου μειώνει το άγχος και την κατάθλιψη.